Płocki Klub Mangi i Anime "ShiroIguru"

"Poezja"
Ahh... nieznane na odpowiedzi pytania
Te, które rodzą w nas chęć poznania
I Ty, wielka Kalliope, Poetów patronko
Nadaj mym wierszom blasku, powiedz tylko słowo

Daj mi natchnienie, bym tworzył poezję
Spraw również bym pozostał sobą chwilę jeszcze
Bo nie chcę być poetą, pisarzem czy wieszczem
Bo kim byłem nie będę, ale teraz też jestem

Ale czym poezja jest, powie ktoś mi
Czy to są przelane na papier sny?
A może powód, by umierały miliony
Za wolność, za zapisane poezji strony?

Czy są to uczucia, które eksplodują
A które poeci, nie! Ludzie, krwią zapisują?
Czy może marzenia, ich zapis radosny
Nim ktoś odczyta, jest ich koniec żałosny...

A może tych nocy cudownych i chwil magicznych
To wyznania wszystkich kochanków romantycznych
Które, tak milczące, w krtani są zastygłe
Zaś przelane na papier, stają się niezwykłe?

Czy są to myśli, filozoficzne doznania?
Wszystko co godne jest rozpamiętywania?
A może to krótka forma grzecznościowa
Apostrofa do siebie, Ciebie, a może Boga?

Czy jest to zachwyt natury wdziękami
Czy zapis rzeczy powszechnie nam znanych?
Obraz w słowach na kartce, na papierze
A może wyznanie swych głębokich zwierzeń

Wiara w Boga, może też modlitwa
Wyznanie grzechów, sakralne sidła
Może to obraz świata przedstawionego?
Przez autora, być może, wymarzonego?

Wyraz naszej, wielkiej ekscytacji
Przyznanie komuś wszelakiej racji
Sposób komuś się upodobania
Albo umiejętności pięknych słów dobrania

A może to rymy, tak bardzo lubiane
Przenośnie, palcem po wodzie pisana
Porównania, jak składników zmieszanie
Tytuły, z trudem wciąż wymyślane

A może to pomysł, na kolejny nowy temat
Absurd nad absurdy, gdy absurdów nie ma
A może to bilet, dla poetów, do Nieba...

O Poezjo...kim jesteś, objaw się mi proszę!
Milczę, milczysz, czekam, czekasz, krzyk wznoszę
Dlaczego nie powiesz, co zrobić, by Cię znaleźć
Jakie Ci nadać imię, daj wskazówek parę

Nie widzę, nie słyszę, nie czuję poezji
Czy jesteś kochanką poetów największych?
Krzykiem o pomstę do naszego Nieba?
Czy Twoje to Niebo, odpowiedzi nie mam

Więc piszę do Ciebie... do siebie list ten
Poezją nienazwany, bo nie był to sen
Ciąg pytań do Ciebie, czy jesteś, czy nie
Nie wiem, może kiedyś ktoś mi to powie...